Ο θρίαμβος της «Emilia Perez» στις Κάννες

Χθες το βράδυ ολοκληρώθηκε η 77η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Μια από τις εκπλήξεις του αποδείχθηκε μεγάλη θρίαμβος της «Emilia Perez» στις Κάννες, παραγωγή της Saint Laurent Productions. Αυτή η ταινία κέρδισε τρία βραβεία κύρους, ενθουσιάζοντας τόσο το κοινό όσο και τους κριτικούς. Η επιτυχία της ταινίας δεν είναι μόνο ένα μεγάλο επίτευγμα για τον κινηματογραφικό κόσμο, αλλά και μια μεγάλη τιμή για τη φίρμα πολυτελών ρούχων. Η Saint Laurent Productions, το κινηματογραφικό τμήμα του διάσημου οίκου μόδας, απέδειξε ότι η δημιουργικότητα μπορεί να μεταφερθεί εξίσου αποτελεσματικά και στην κινηματογραφική οθόνη.

Η κατάκτηση δύο σημαντικών βραβείων σε ένα από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ στον κόσμο υπογραμμίζει πόσο αφοσιωμένος είναι ο Saint Laurent σε καλλιτεχνικά έργα στο υψηλότερο επίπεδο. Βραβείο καλύτερου σεναρίου, ερμηνείας και Χρυσός Φοίνικας για την καλύτερη ταινία αποδεικνύουν την εξαιρετική ποιότητα της παραγωγής και τον βαθύ αντίκτυπό της σε θεατές και κριτικούς. Θρίαμβος Η επιτυχία της «Emilia Perez» στις Κάννες είναι επίσης μια επιβεβαίωση του ταλέντου και της εξαιρετικής ερμηνείας της Audiard. Η ταινία σίγουρα θα μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου ως μια πρωτοποριακή παραγωγή που άγγιξε τις καρδιές του κοινού σε όλο τον κόσμο.

Οι γυναίκες κυβερνούν στις Κάννες

Η κριτική επιτροπή του 77ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, υπό την προεδρία της Γκρέτα Γκέργουιγκ, σκηνοθέτιδας της «Barbie», αποφάσισε να τιμήσει την εξαιρετική υποκριτική με έναν πρωτοφανή τρόπο. Ωστόσο, αντί να απονείμει το βραβείο σε μία ηθοποιό, η κριτική επιτροπή αποφάσισε να αναγνωρίσει και τους τέσσερις βασικούς γυναικείους ρόλους. Έτσι το βραβείο πήγε στους: Karla Sofía Gascón, Selena Gomez, Zoë Saldañy και Adriana Paz. Όπως τόνισε η Gerwig: «Θέλαμε να εκτιμήσουμε τη δύναμη της γυναικείας υποκριτικής, η οποία είναι μοναδική σε αυτή την ταινία. Κάθε ηθοποιός φέρνει κάτι μοναδικό σε αυτή την ιστορία και μαζί δημιουργούν κάτι υπερβατικό».

Αυτή είναι μια ιστορική στιγμή για το Φεστιβάλ των Καννών, καθώς η Karla Sofía Gascón γίνεται η πρώτη διεμφυλική ηθοποιός που λαμβάνει το βραβείο. Στην τελετή λήξης, ξεσήκωσε τους πάντες με ένα μαύρο φόρεμα από φανέλα Saint Laurent, με αξεσουάρ με ορειχάλκινα σκουλαρίκια και μανσέτες και κλασικές πατέντες. Στη δήλωσή της η ηθοποιός αναφέρθηκε έντεχνα στο μήνυμα της βραβευμένης ταινίας.

«Θέλω να πιστεύεις, όπως στην ταινία «Emilia Perez», ότι μπορείς πάντα να βελτιώνεσαι, ότι όλοι μπορούν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι» – είπε ο Γκασκόν. «Απευθύνθηκε επίσης σε όσους έβλαψαν την τρανς κοινότητα: «Όλοι εσείς που μας έχετε κάνει να υποφέρουμε, ήρθε η ώρα να αλλάξετε». Η απόφαση της κριτικής επιτροπής να τιμήσει όλες τις ηθοποιούς της «Emilia Perez» αντιμετωπίστηκε με τεράστιο χειροκρότημα από την Το κοινό θεωρείται πιθανότατα ως ένα σημαντικό βήμα προς τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση και την ένταξη στον κινηματογράφο.

Ο θρίαμβος της «Emilia Perez» στις Κάννες και η σκηνοθετική δάφνη

Επιπλέον, ο Ζακ Οντιάρ, ένας έμπειρος Γάλλος σκηνοθέτης, έλαβε το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο φεστιβάλ των Καννών για τον θρίαμβο της «Εμιλία Περέζ». Ήταν το αποκορύφωμα της 30χρονης καριέρας του. Πρόκειται για μια μοναδική διάκριση, δεδομένου ότι το φεστιβάλ απονέμει παραδοσιακά μόνο ένα βραβείο ανά ταινία. Ο Audiard δεν έκρυψε τη συγκίνησή του όταν το έλαβε. Ο ίδιος εξομολογήθηκε ότι αυτή είναι η εκπλήρωση των μακροχρόνιων ονείρων του και δεν είναι σίγουρος τι θα κάνει με την υπόλοιπη ζωή του τώρα.

Παράλληλα, ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να κάνει μια έκκληση στο κοινό για την υπεράσπιση του κινηματογράφου. Τόνισε ότι το μέλλον αυτής της τέχνης βρίσκεται στους κινηματογράφους, όπου οι θεατές μπορούν να βυθιστούν πλήρως στον κινηματογραφικό κόσμο. Ήταν επικριτικός στο να βλέπει ταινίες στο σπίτι, με ένα τηλέφωνο στο χέρι, ισχυριζόμενος ότι αυτή η φόρμα δεν ήταν συγκρίσιμη με την κινηματογραφική εμπειρία. Τα λόγια του Audiard έγιναν δεκτά με μεγάλο χειροκρότημα από το κοινό και την κινηματογραφική βιομηχανία. Πολλοί τα είδαν ως ένα μανιφέστο για τον κινηματογράφο και τις αξίες του, σε εποχές κυριαρχίας των πλατφορμών ροής και της οικιακής ψυχαγωγίας.